"50 maratonów w 50 dni" w 50 stanach czyli przewodnik jak się biega ultra

Dostałam tą książkę od wydawnictwa Galaktyka do recenzji w dobrym momencie mojego życia. Kiedy zaczęłam się zastanawiać co dalej zrobić z moim bieganiem po ukończeniu World Marathon Majors. Przecież nie zawieszę butów na kołku i siądę na kanapie!. Jest tylko jeden taki przypadek kiedy to mogłoby się stać - poza kontuzją.. Tfuu! 

Przyznam się, że nie wiele wiedziałam o Dean'ie. Najbardziej utkwiła mi chyba informacja o tym, że zajada pizzę w czasie biegania.  Nigdy wcześniej nie fascynowałam się biegami ultra poza tym co robili moi znajomi. Obserwowałam, zazdrościłam kameralnych biegów i mega kondycji. Czułam, że jest nie dla mnie. Kiedy dostałam książkę ucieszyłam się z dwóch powodów.
Co tu kryć - lubię Stany, za różnorodność i cieszę się, że 3 z 6.-ciu World Marathon Majors odbywają się tam. I drugi, to byłam bardzo ciekawa jak to jest zmierzyć się logistycznie z takim przedsięwzięciem. To, że można pobiec maraton po maratonie już kilka osób pokazało. Tu dochodziła logistyka wielkiego kraju. Każdy z 50 maratonów odbywał się po normalnej trasie wyścigu i jeśli akurat takowy miał miejsce, to Dean w nim brał udział jak np. w ostatnim z 50-ciu. nowojorskim razem z 30000 innych uczestników. Lubię cyferki i statystyki dlatego informacje o temperaturze, spalonych kaloriach czy czasie były dla mnie interesujące. 

Między te historie wplecione są też porady od Dean'a. Część dla mnie jest oczywistych, ale część zupełnie nowych. Takie połączenie daje fajny efekt, bo czytasz książkę jak historię i za jednym zamachem masz poradnik.

"50 maratonów.."  czyta się lekko i przyjemnie. Jest coś o jedzeniu ultra, jest o diecie, ale też o miłości do rodziny i do biegania. Jest to historia niezwykłego człowiek, którego w Polsce poznaliśmy dzięki wydawnictwu Galaktyka w książce "Ultramaratończyk". Zachęcam do przeczytania. Mnie osobiście "50 maratonów.." mocno wciągnęła.